Sizde 90'larda çocuk olanlardan mısınız? Hatırlarken o günleri yüzünüzde bir tebessüm oluyor mu? Şimdilerde anlıyorum ki şanslı bir nesilmişiz, biraz eskinin biraz yeninin olduğu bir dönemi görmüş, farklı tatları yaşayabilmişiz.

Biz doksanlar çocukları şimdi ki çocuklar gibi teknolojinin tam ortasında doğmadık, bilgisayarımızda oldu atarimizde, gameboyumuzda... o dönem playstation bize uzaktı...

Süper Mario vardı hatırlar mısınız? Mantarı taştan çıkarır, ateşten atlayıp suda yüzer, karada sıçrar prensesi kurtarmaya çalışırdık zaten hiçbir oyunu bitirmek için de bu kadar uğraşmadık... Sokakta oynamanın tadını bilirdik, sek sek oynar, köşe kapmaca da en hızlı olur, ip atlar, dokuz taş oynar, saklambaçta en iyi nereye saklanılır, misket nasıl oynanır bilirdik. Oyun arası eve gitmemek için ekmek arası yer sokaktan kendimizi alamazdık ta ki akşam annemizden hadi eve sesini duyana kadar mutlu mesut oynardık... 5 dakika dahalar hiç bitmezdi...




Pazar günleri banyo günüydü, okul hazırlığı başlar TV'de bizimkiler olurdu. Kapıcı Cafer, Baykuş Cemil, Katil Yavuz, Tak tak Sedat, Sabri Bey, Ayla Hanım... Birde Susam sokağı vardı, minik kuş, kurabiye canavarı, Edi ile Büdü... Barış Manço ile adam olacak çocuk, arı maya, jetgiller, taş devri, şirinler, şeker kız candy, casper, tom ve jerry, bugs bunny, sıdıka, süper baba, kaygısızlar, çılgın bediş ilk aklıma gelenler...

Bu kadarla bitmez tabi ki 90'lar, tadı damağımızda kalan o günlere bir sonraki yazımda farklı detaylarla devam...